Eftirlitsnefnd gerir enn athugasemdir við ársreikninga Múlaþings

Austurfrétt/Albert Örn Eyþórsson • Skrifað: 06. nóvember 2024.

Eftirlitsnefnd með fjármálum sveitarfélaga (EFS) gerir athugasemdir við ársreikning Múlaþings á síðasta ári enda standist reikningurinn ekki þau lágmarksviðmið sem nefndin gerir. Athugasemdir komu líka fram í fyrra.

Það þrennt sérstaklega sem nefndin finnur að. Í fyrsta lagi er hálfs milljarðs króna rekstrarhalli Múlaþings 2023 þar sem viðmiðið er að staðið skuli á sléttu. Í öðru lagi er framlegð í hlutfalli við rekstrartekjurnar afar lágt eða aðeins 5,5% meðan lágmarkviðmið EFS sé 9,8%. Að síðustu sé skuldahlutfall A-hluta sveitarfélagsins of hátt en hlutfallið er 128% meðan viðmið EFS sé undir 100%. Til A-hlutans telst öll starfsemi sveitarfélagsins sem að hluta eða öllu leyti er fjármögnuð með skatttekjum.

Leggur nefndin í bréfi sínu áherslu á að Múlaþing leiti allra leiða sem fyrst til að uppfylla umrædd lágmarksviðmið.

Í anda þess sem unnið er að

Fram kom í máli Björns Ingimarssonar, sveitarstjóra, við umræður um bréfið á síðasta sveitarstjórnarfundi, að sjálfur liti hann á viðvörunina sem hvataábendingu enda niðurstaða A-hlutans lengi verið í lakari kantinum.

„Það er alveg ljóst að sveitarfélagið er að vinna samkvæmt fjárhagslegum viðmiðum sveitarfélagslaganna og við erum alveg að standast þau viðmið. Þau snúa að hlutföllum í ákveðnum stærðum í niðurstöðu samstæðureiknings sveitarfélagsins og þau erum við að standast. Nefndin hefur sett sér ákveðin önnur viðmið þar sem eru eingöngu er verið að horfa til A-hluta og ég get alveg verið sammála því að það er mikilvægt að, eins og kemur fram í þeim viðmiðum sem þeir eru að horfa til, að sveitarfélög setji sér markmið og stefni að því að ná þeim. Þetta er alveg í anda þess sem við erum að vinna. Ef við horfum til þess sem mun koma skýrar í ljós þegar við tökum endanlega afgreiðslu okkar fjárhagsáætlunar fyrir næsta ár og langtímaáætlunina þá sjáum við þessa þróun.“

Það er því magnað að lesa aðra frétt í sama miðli, um hve taktlaus meirihlutinn er í fjáraustri í verkefni, sem hvorki eru lögboðin né bráðnauðsynleg á meðan sveitarfélagið er jafn skuldsett og raun ber vitni.

Múlaþing samþykkir að greiða hluta löggæslumyndavéla í Fellabæ

Austurfrétt/Albert Örn Eyþórsson • Skrifað: 05. nóvember 2024.

Meirihluti umhverfis- og framkvæmdaráðs Múlaþings hefur samþykkt að veita leyfi til uppsetningar á löggæslumyndavélum í Fellabæ og jafnframt að sveitarfélagið greiði helming kostnaðar við að koma þeim fyrir.

Það var embætti Lögreglustjórans á Austurlandi sem óskaði eftir heimild til að koma fyrir slíkum vélum í síðasta mánuði en lögregluyfirvöld fóru einnig þess á leit að sveitarfélagið greiddi allan kostnað vegna þess.

Fjórir af sjö nefndarmönnum ráðsins féllust á beiðnina að hluta til fyrr í vikunni og skal taka kostnaðinn við kaup og uppsetningu inn í fjárhagsáætlun næsta árs. Ekki stendur þó til að greiða fyrir rekstur vélanna né heldur uppsetningu fleiri slíkra véla í framtíðinni. Rökin að þessu sinni þau að með þessu móti væri komið á samstarf milli sveitarfélagsins og lögreglu til að auka öryggi borgaranna ekki síður en leggja lögreglunni lið.

Einn nefndarmaður, Ásdís Hafrún Benediktsdóttir og áheyrnarfulltrúinn Benedikt V. Warén, létu bæði bóka óánægju með að sveitarfélagið tæki þátt í slíku enda sé það á forræði ríkisins að fjármagna slík verkefni. Nóg væri af öðrum brýnum verkefnum sem hægt væri að nota peninga til.

Svo því sé haldið haga féllu atkvæði þannig:

• Já - Jónína Brynjólfsdóttir formaður B
• Já - Eiður Gísli Guðmundsson aðalmaður B
• Já - Þórhallur Borgarson varaformaður D
• Já - Björgvin Stefán Pétursson aðalmaður D
• Nei - Ásdís Hafrún Benediktsdóttir aðalmaður L
• Nei - Ásrún Mjöll Stefánsdóttir aðalmaður VG
• Nei - Þórunn Hrund Óladóttir varamaður VG
• Hefur ekki atkvæðisrétt - Benedikt V. Warén áheyrnarfulltrúi M

Bókun áheyrnarfulltrúa Miðflokksins er eftirfarandi:

BVW leggur fram eftirfarandi bókun:
Undirritaður telur það í verkahring löggjafans að gæta að öryggi íbúa landsins og það á ekki að vera sveitarfélagsins að fjármagna slík verkefni.

Fjarðarheiðargöng ekki lengur á dagskrá?

frettin 30. september 2024 / 14:42

https://frettin.is/2024/09/30/fjardarheidargong-ekki-lengur-a-dagskra/

Harkalega var tekist á, á haustþingi Samtaka Sveitarfélaga á Austurlandi (SSA) sem fram fór 26 til 27 september síðastliðin.
Í ályktun þingsins vekur athygli að sveitarfélög á Austurlandi virðast hætt baráttu sinni fyrir samgöngubótum til margra ára.
Í ályktun síðasta árs kom fram kröftugt ákall til stjórnvalda að hefja framkvæmdir við Fjarðarheiðargöng, heilsársveg yfir Öxi og endurbætur á úr sér gengnum Suðurfjarðarveg. SSA hefur um áratuga skeið barist fyrir þessum framkvæmdum sem þykja nauðsynlegar fyrir vöxt og viðgang samfélagsins fyrir austan.
Á sama tíma draga stjórnvöld að samþykkja nýja samgönguáætlun og seinka framkvæmdum aftur og aftur.

Í ályktun SSA 2024 ber við annan tón þar er enginn þessara samgöngubóta nefnd á nafn, heldur aðeins farið almennum orðum um samgöngubætur í samræmi við lítt þekkt Svæðaskipulag Austurlands. Reyndar kemur fram eftirfarandi texti í ályktuninni „að hafin verði vinna við næstu jarðgöng á Austurlandi“ án þess að nefna hver þau jarðgöng séu.

Harðar umræður hófust þegar Þröstur Jónsson fulltrúi M-lista í Múlaþingi bar fram eftirfarandi breytingartillögu við ofangreindan texta „að hafin verði vinna við  Suðurfjarðaveg, Fjarðarheiðargöng og Axarveg“. Breytingartillagan var felld en fékk þó stuðning.

Þetta vekur því spurningar um ósætti innan SSA sem áður hefur verið sammála um þessar framkvæmdir ella hvort komi til samtarf ríkisstjórnarflokkanna Framsóknar- og Sjálfstæðisflokks, við meirihluta sveitarstjórna Fjarðarbyggðar og Múlaþing úr sömu flokkum um að kasta þessum framkvæmdum í bið.
Í því sambandi vekja athygli ummæli Berglindar Hörpu Svavarsdóttur oddvita sjálfstæðismanna í Múlaþingi á síðasta sveitarstjórnarfundi á þá leið að ein samgönguframkvæmd  ríkisstjórnarinnar [Borgarlína eða Hornafjarðarfljót] þyrfti svo mikið fjármagn að líklegast yrði ekki af framkvæmdum við Fjarðarheiðargöng í bráð.

Þá vekur einnig athygli að málgagn Framsóknarmanna á Austurlandi;  Austurfrétt skautar fram hjá þeim deilum sem risu á SSA þinginu um þetta mál.

Fréttin hafði samband við Þröst Jónsson sem bar fram breytingartillöguna. Vildi hann lítið tjá sig um hana en sagði þó að hann væri undrandi hversu harkalega brugðist hafi verið við breytingatillögunni fyrir atkvæðagreiðsluna og á sig þrýst að draga tillöguna til baka í „tveggja manna tali“.

Oddvitar meirihluta í Múlaþingi; Berglind Harpa Svavarsdóttir (xD) og Jónína Brynjólfsdóttir (xB) auk  Þrastar Jónssonar fulltrúa minnihluta (xM).

 

Ritröð um bílastæðagjöld flugvalla

Sérstæð ritröð birtist á veftímaritinu austurfrett.is.  Þar var farið yfir sérkennilegt veiðileyfi ISAVIA á landsbyggðafólk, að virðist í boði ríkisstjórnar Íslands, þvert á jafnræðisreglu stjórnarskrárinnar og almenn siðferðisleg gildi þjóðarinnar.  Svo til að réttlæta gjörninginn og til að „gæta“ sanngirnis við íbúa landsbyggðarinnar, leggur ISAVIA til að Reykjavíkurflugvöllur sé einn af þeim flugvöllum, sem lendir í skattheimtu ISAVIA.  Það er gert án þess að fram komi hvert er hlutfall borgarbúa í að greiða þennan kostnað. 

Það skal fullyrt hér, að megnið af kostnaði við bílastæðagjöldin í Reykjavík komi beint úr pyngju landsbyggðarinnar vegna þess að stór hluti þeirra, sem frá Reykjavík fara, eru að þjónusta landsbyggðina, íbúa og fyrirtæki þeirra og greiða þar af leiðandi gjald fyrir þá þjónustu og þar með talin þjónustugjöld (skatta) sem ISAVIA telur sig hafa heimild til að innheimta.

Sérkennilegt er að lesa áðurnefnda ritröð sem finna má glefsur úr hér að neðan, en má lesa í fullri lengd í austurfrett.is 

Sammerkt með umræddum höfundum greinanna er að þau eru öll í samstarfi í ríkisstjórn Íslands, en virðast ekki ná eyrum ráðamanna í ríkisstjórnargrúppunni (ríkisstjórninni).   Annað er upp á borðinu þegar kemur að þeim hluta að soga fjármagn frá Austurlandi í hringavitlaus verkefni sitjandi ráðherra.

==================

Bílastæðagjöld á Akureyri og á Egilsstöðum

Höfundur: Ingibjörg Isaksen • Skrifað: 31. maí 2024. https://www.austurfrett.is/umraedan/bilastaedhagjoeld-a-akureyri-og-a-egilsstoedhum

Síðustu misseri hef ég bæði í greinum og í fyrirspurnum á Alþingi lýst áhyggjum mínum af síhækkandi verði á innanlandsflugi síðustu misseri. Flugsamgöngur innanlands skipta þá sem búa á landsbyggðinni miklu máli og mikilvægt er að þær séu raunhæfur kostur fyrir þá sem þar búa.

Enn á ný berast fregnir af aukinni gjaldtöku sem mun nú fyrst og fremst verða íþyngjandi fyrir íbúa landsbyggðarinnar, það er gjaldtaka á bílastæðum við flugstöðvarnar á Akureyri, Egilsstöðum og Reykjavík. Nógur er kostnaðurinn nú fyrir.

===================

Landsbyggðarskattur í uppgangi

Höfundur: Jódís Skúladóttir • Skrifað: 12. júní 2024. https://www.austurfrett.is/umraedan/landsbyggdharskattur-i-uppgangi

Skilningsleysi á stöðu fólks og fyrirtækja á landsbyggðinni virðist síst vera að minnka. Nærtækt er að nefna ófullnægjandi heilbrigðisþjónustu, fullkomlega óboðlegar vegasamgöngur víða um land, óheyrilegan flutningskostnað á vörum og skerta þjónustu svo sem á póstflutningum og í bankarekstri. Nýjasta útspilið er svo landsbyggðaskattur í formi bílastæðagjalda á flugvöllunum í Reykjavík, á Akureyri og á Egilsstöðum.

Það hljómar kannski eins og jafnræði að þessir þrír stóru flugvellir séu felldir undir sama hatt en það er svo sannarlega ekki staðan.

Um flugvöllinn á Egilsstöðu fara til að mynda einstaklingar sem þurfa að fljúga til Reykjavíkur til þess að sækja lífsnauðsynlega heilbrigðisþjónustu. Það hentar kannski fólki sem er búsett nálægt flugvellinum að geyma bílinn heima og láta skutla sér á völlinn. Egilsstaðaflugvöllur þjónar hins vegar gríðarlega stóru svæði og íbúar tveggja stórra sveitarfélaga, Fjarðabyggðar og Múlaþings, telja yfir 10.000, sem mörg hver hafa um langan veg að fara til að nýta sér flugsamgöngur. Nú hafa bæði þessi sveitarfélög bókað andstöðu sína við þá ómanneskjulegu ákvörðun að leggja á gjöld sem eru gróf mismunun gagnvart landsbyggðarfólki.

=====================

Frítt að leggja í fimm daga

Höfundur: Njáll Trausti Friðbertsson • Skrifað: 20.júní 2024

https://www.austurfrett.is/umraedan/fritt-adh-leggja-i-fimm-daga

Það hefur löngum þótt dýrt að fljúga innanlands og með tilkomu fyrirhugaðra bílastæðagjalda leggjast enn frekari álögur á flugfarþega í innanlandsflugi. Vandamálið sem líklega er verið að reyna að sporna við er það að bílum sé ekki lagt á flugvöllunum vikum eða mánuðum saman. Ég hef séð það persónulega þegar bílum er lagt til vetrardvalar, sem gengur auðvitað ekki upp og eðlilegt væri að yrði rukkað fyrir því það er mikilvægt að bílastæðin nýtist sem allra best fyrir flugfarþega.

Fjármálaráðherra hefur nú sagt að þessi gjaldtaka megi hefjast en beinir því til stjórnar að taka tillit til þeirra sem fara í dagsferð í læknisheimsókn. Þetta skilningsleysi á stöðunni er í besta falli hjákátlegt enda verður ógerningur fyrir kerfið að vita hvaða bílnúmer eru komin til að fara í nauðsynlega læknisheimsókn og hver ekki. Það er ekki skynsamlegt ef farþegar þurfa að skila inn upplýsingum, t.d. læknisvottorði, og fá svo endurgreidd bílastæðagjöldin.

Stefnumörkun undir hæl ISAVIA

https://www.austurfrett.is/umraedan/stefnumoerkun-undir-hael-isavia

Höfundur: Jón Jónsson • Skrifað: 28. júní 2024.

 

Nú liggur fyrir að ISAVIA innanlandsflugvellir ehf. hefur hafið gjaldtöku á bílastæðum við Reykjavíkur-, Akureyrar- og Egilsstaðaflugvöll. Í fyrri greinum hef ég fjallað um álitamál um lögmæti gjaldtökunnar. Aðrar hliðar málsins hafa veitt forvitnilega innsýn í hvernig hlutirnir gerast á eyrinni.

Frumkvæði að innheimtu bílastæðagjalda kemur frá ISAVIA og fyrirmyndin starfsemi á Keflavíkurflugvelli sem ISAVIA hefur sérstök og lögákveðin umráð yfir. Staða innanlandsflugvalla er önnur og byggir á því að ríkið gerir þjónustusamning við ISAVIA. Ríkinu ber að ákveða hvaða þjónusta er veitt á innanlandsflugvöllum og hlýtur útfærsla þess að hvíla á lögum og samgönguáætlun. Hingað til hefur verið boðið upp á gjaldfrjáls bílastæði við innanlandsflugvelli. Ný samgönguáætlun var ekki samþykkt á Alþingi og merkileg niðurstaða að telja forsendur til þess að breyta þjónustu flugvalla í slíku tómarúmi.

Málið hefur verið sótt fast af ISAVIA, jafnvel þótt þjónustusamningar við félagið hafi verið útrunnir um tíma í ársbyrjun 2024 og einnig nú á vormánuðum. Allir þræðir hafa verið í höndum ráðherra innviða og fjármála, jafnvel þótt engin viðbrögð hafi komið frá þeim lengi framan af.

Í raun hafa ráðherrarnir tekið ákvörðun um að breyta þjónustustigi á þremur innanlandsflugvöllum, þótt samgönguáætlun eða Alþingi hafi ekkert sagt um málið. Hætt verður að bjóða upp á gjaldfrjáls bílastæði. Hægt er að segja að ekki sé um háar fjárhæðir að ræða, en ákvörðunin er hins vegar grundvallarbreyting. Hvar verða bílastæðagjöld tekin upp næst? Væntanlega á öðrum flugvöllum, við Landeyjarhöfn eða víðar? Málið er allt hið furðulegasta út frá samræmi og jafnræði. Nefna má að ríkið hefur nýlega veitt fjármunum í bílastæði við Ísafjarðarflugvöll, þannig að ekki þarf að „safna fyrir malbiki“ þar! Það má því segja að Egilsstaðaflugvöllur hafi dregið stutta stráið, því skattfé ríkisins hafði ekki verið ráðstafað í uppbyggingu bílastæða áður en ISAVIA fór að leita nýrra tekjuleiða.

Það er reyndar eðlilegt upp að ákveðnu marki að ISAVIA hugi að öflun tekna. Ekki má hengja bakara fyrir smið. Það er hins vegar ríkið sem ákveður hvaða þjónusta skuli veitt á flugvöllum. Málið sýnir í raun stefnuleysi ráðherra í samgöngumálum. Það er í raun ekkert einsdæmi, enda birtist sú staða á fleiri sviðum að stjórnmálin eru stefnulítil, en fyrirsvarsmenn ríkisstofnana/fyrirtækja ráða för. Tillögur ráðherra um útfærslu gjaldtökunnar voru nánast hlægilegar og endanleg útfærsla í 14 tíma gjaldfrelsi skyndiákvörðun, sem gagnast Austurlandi mun minna en Norðlendingum. Fæstir ná að reka erindi sín innan þessa tíma í ljósi flugáætlunar um Egilsstaðaflugvöll.

Í mínum huga á ríkið auðvelt með að halda uppi því þjónustustigi að leggja til bílastæði við alla innanlandsflugvelli. Allur samanburður ber um sanngirni þess. Nefna má að ríkið veitir hundruðum milljóna á ári til uppbyggingar ferðamannastaða, þ.m.t. bílastæða. Samfélagslegt mikilvægi slíkra stæða er lítið í samanburði við grunnsamgöngukerfi landsins. Lítil takmörk eru á því hvað forgangsröðun ríkisins í útgjöldum út frá samfélagslegum hagsmunum er tilviljanakennd.

Sjálfur teldi ég þessa útfærslu sanngjarna og „næstum“ ásættanlega í framkvæmd bílastæðagjalda við innanlandsflugvelli:
• Á öllum innanlandsflugvöllum hafi flugfarþegar rétt til að geyma bíl gjaldfrjálst í 5-7 daga. Framkvæmdin væri einfaldlega sú að bókunarnúmer og nafn væri skráð inn í bílastæðaappi. Eftirlit er einfalt enda stígur enginn upp í flugvél nema nafngreindur.
• Einungis bókunarnúmer vegna innanlandsflugs veitti gjaldfrjálsan bílastæðarétt.
• Sama framkvæmd væri á öllum flugvöllum, þ.m.t. Reykjavíkurflugvelli. Einnig öðrum flugvöllum landsins, m.a. þar sem ríkið hefur nýlega malbikað bílastæði, og við ferjuhafnir.

Það er mikill skaði fyrir samgöngumál Austurlands og Norðurlands að taka eigi upp bílastæðagjöld við Reykjavíkurflugvöll rétt eins og við heimaflugvellina. Bílastæði við flugvelli ættu að vera hugsuð fyrir notendur flugvalla og útfærsla ISAVIA nú takmarkar með engu móti að bílum verði lagt í 14 tíma við flugvöll, án þess að notkun tengist nokkuð flugvellinum.

Stefnumörkun í samgöngumálum á ekki að ráðast af ákvörðunum stjórnenda þeirra fyrirtækja sem veita þjónustu á vegum ríkisins. Bílastæðamál við samgöngumiðstöðvar hljóta að koma til umfjöllunar í samgönguáætlun í haust og spennandi er að sjá hvort hún komist undan hæl ISAVIA.

Höfundur er hæstaréttarlögmaður

 

 

Grímulaust svínarí og svindl með fjármuni

https://www.facebook.com/share/p/DSHrbYSwtSh959N4/?mibextid=WC7FNe

Gísli Blöndal skrifar:

Það er eitthvað skrýtið í gangi

Vissuð þið þetta?

• TM er keypt á yfirverði, um 3 ma. hærra en bókfært verð hjá Kvikubanka

• Næsta tilboð var um 8 ma. lægra en tilboð Landsbankans

• Rekstur Kvikubanka var ekki góður á síðasta ári

• Með því að selja TM verður hagnaður Kviku banka um 3 ma.

• Á síðasta hluthafafundi Kviku var samþykkt að nota fjármunina til að greiða hluthöfum arð en ekki til að laga reksturinn

• Ef næsta boð hefði verið hæsta boð væri tap á rekstri Kviku á bilinu 5 - 7 ma.

• Bankaráðið leitaði ekki leyfis fyrir kaupunum og fékk það því ekki

• Formaður og varaformaður bankaráðsins hættu í ráðinu rétt áður en tilkynnt var um kaupin

• Tryggingar bankastjóra og bankaráðsmanna ná ekki yfir tjón nema farið hafi verið að lögum og reglum

• Þeir einu sem hagnast á þessum kaupum eru hluthafar Kvikubanka.

• Ef þér finnst þetta skipta máli og að verið sé að þagga umræðuna, þá er um að gera að deila og líka.

 Ekki leyfa "þeim" að þagga þetta!

------------------------

Fróðleg og þörf pæling fyrir þá sem tala fyrir grímulausri einkavæðingu, sem réttlátri og heiðarlegri útfærslu á innviðum samfélagsins. 

Jarðgöng sem gagnast.

Undanfarnar vikur höfum við Austfirðingar orði vitni að vakningu, sem er þvert á stefnu stjórnvalda í gangagerð og forgangsröðun þeirra í fjórðungnum.  Þetta eru svo sem engin ný tíðindi vegna þess að þegar á að gera eitthvað í samgöngumálum tengdum Múlaþingi, þá finna einhverjir sig knúna að grafa undan þeim hugmyndum.  Ekki verður fjallað um Axarveg hér þó fullt tilefni væri til þess.   

Á heimasíðu Samgönguráðuneytisins má finna eftirfarandi:

“Verkefnishópur skipaður af samgöngu- og sveitarstjórnarráðherra hefur skilað skýrslu um Seyðisfjarðargöng. Niðurstaða hópsins er að með hliðsjón af ávinningi samfélags og atvinnulífs á Seyðisfirði og Austurlandi í heild sé vænlegast að rjúfa einangrun Seyðisfjarðar með jarðgöngum undir Fjarðarheiði og styrkja samfélagið á Austurlandi öllu með tvennum göngum milli Seyðisfjarðar og Mjóafjarðar annars vegar og Mjóafjarðar og Norðfjarðar hins vegar á síðari stigum. Slík hringtenging færi samfélaginu á Austurlandi miklar samgöngubætur.”    

Það er ánægjulegt að loks, eftir áratuga baráttu, sjáist til lands með Fjarðarheiðargöng.  Ljóst er að þetta þykir einhverjum stór biti að kyngja.  Þó er of snemmt að fagna, því eigi er enn sopið kálið þó að í ausuna sé komið.

Við sameiningu sveitarfélaga hefur krafan um bættar samgöngur ávallt þótt eðlileg.  Við sameiningu fjögurra sveitarfélaga í Múlaþing var unnið með samgöngumálin þannig að leiðir yrðu greiðar.  Hvergi var nefnt að hjáleið um annað sveitarfélag væri valkostur eins og einhverjir hallast nú að og leggja til göng frá Norðfirði um Mjóafjörð til Seyðisfjarðar komi í staðinn fyrir Fjarðaheiðagöng.  Engin haldbær rök styðja slíkar tillögu né eru til um það nokkur gögn.  Engar umferðargreiningar eru tiltækar né jarðfræði- eða ofanflóðarannsóknir, sem byggja undir slíka óskhyggju.      

Ekki eingöngu þurfa íbúar í Múlaþingi að sitja undir framangreindum vangaveltum, heldur virðast stjórnvöld Íslands ítrekað finna hjá sér þörf að fjármagna hin ýmsu gæluverkefni og þá er þeim nærtækast að sælast í fjármagn lengst frá Reykjavík.  Til dæmis er illa skilgreindur fjáraustur í loftslagsmál, um sjötíu milljarða, græjaður með því að skera niður samgöngubætur á Austurlandi.         

Dugleysi meirihlutans í Múlaþingi er aumkunarvert.  Hann sættir sig við ítrekuð svik ríkisstjórnarinnar um að hefja samgöngubætur á Austurlandi.  Auk Fjarðarheiðaganga er vert að nefna vanefnd loforð um Axarveg, endurbætur við Egilsstaðaflugvöll og fækkun á einbreiðum brúm á þjóðvegi eitt á Austurlandi.  Allar heitingar ríkisstjórnarinnar um nefndar úrbætur hafa jafnóðum verið svikin og þær voru gefin.  

Skrumskæld umræða um samgöngubætur hefur farið um víðan völl og engin gáfuleg umræða hefur litið dagsins ljós um mikilvægi þess að fá göng undir Eskifjarðarheiði.  Jarðgöng, sem yrðu um átta kílómetra löng og oftar fært þá leið með minna tilstandi en að halda Fagradalsbrautinni opinni.  Nánast sama vegalengdin er frá Egilsstöðum að Fjarðaáli hvort heldur farið yrði um þau göng eða farin Fagradalsbrautin um Fagradal.  Það væri mun viskulegri samgöngubót fyrir þorra íbúa Mið-Austurlands í stað þeirrar lausna, sem sífellt er klifað á og fáum til gagns. 

Fyrir Reyðfirðinga og þá sem á Suðurfjörðum búa, er þetta kjörin varaleið, þegar válynd veður herja á Fagradal.  Hagstæðast yrði þetta fyrir Eskfirðinga að komast á tuttugu mínútum upp á Hérað og fyrir Norðfirðinga að fara á fjörutíu mínútum til að nýta flug innanlands og utan.  Nú þegar ætti að gera kröfu til Vegagerðarinnar um að setja upp síritandi veðurstöð innst í Eyvindardal til að safna gögnum til samanburðar við samtíma veðurgögn af Fagradal.

Tenging milli Egilsstaðaflugvallar og sjúkrahúss HSA í Neskaupstað yrði stutt og greiðfær auk þess væri um helmingur leiðarinnar um jarðgöng þar sem áhrifa veðurs, vinda og ófærðar gætir ekki.  Vissulega verður að hugsa málin upp á nýtt, ef engin samstaða næst um eðlilegar vegabætur, sem jafna aðgengi allra við sjúkrahús Austurlands í Neskaupstað.  

Benedikt V Warén Sveitastjórnarfulltrú í ellefta sæti M-listans.

Aðalfundur Miðflokksdeildar Múlaþings 2024

Fundurinn verður haldinn í Ökuskóla Austurlands miðvikudaginn 20. mars klukkan 20:00.

Fundinum verður streymt. 

Nánar um það síðar.

 

 

Jú Katrín, fylgistap VG -sanngjörn niðurstaða-

https://frettin.is/2024/03/03/ju-katrin-fylgistap-vg-sanngjorn-nidurstada/

Þröstur Jónsson skrifar:

Forsætisráðherra Katrín Jakobsdóttir mælir svo:
„Ég get ekki sagt að mér finnist þetta vera sanngjörn niðurstaða fyrir hreyfingu sem hefur leitt ríkisstjórnina í gegnum síendurteknar hamfarir sem ég tel okkur hafa haldið vel utan um“.

Katrín er ósátt við álit þjóðar sinnar og telur það ósanngjarnt sökum árangurs ríkisstjórnar sinnar.

Kíkjum á árangurinn í síendurteknum hamförum:

 

HAMFÖR A:

Covid 19. Flumbrugangur og örvilnun einkenndi stjórnarhættina, þar sem ríkisstjórnin faldi sig á bak við embættismannakerfið og globalisma WHO/WEF/EU og þorði ekki að taka sjálfstæðar ákvarðanir af yfirvegun og áræðni.
Niðurstaðan: Stórfelldur efnahagsskaði og stórfellt heilsutjón af lyfjatilraun sem hefur orsakað mikla hækkun umframdauðsfalla hjá þjóðinni sem ekki enn sér fyrir endann á, auk mikils heilsutjóns margra. Hvort tveggja þaggað í hel af ykkur og fjölmiðlum.
Ódýrt lyf bjargaði hundruðum ef ekki þúsundum mannna hér á landi í faraldrinu en ríkisstjórn þín hafnaði og vann gegn þrátt fyrir ítrekaðar tilraunir lækna og annarra sérfróðra til að koma því á framfæri við ríkisstjórn þína Kata. Þið vilduð ekki einu sinni hlusta.

 

HAMFÖR B:

Verðbólga úr böndunum. Herská afstaða herlausrar þjóðar í vonlausu proxy-stríði í Úkraínu, stærsta karla-sláturhúsi samtímans. Þetta stríðs-rugl vesturlanda er helsti drifkraftur verðbólgu í landinu plús afleiðingar lélegrar stjórnar í Covid19 faraldrinum og gegndarlauss innflutnings á hælisleitendum með tilheyrandi þrýstingi á húsnæðisverð. Allt undir stjórn þinni Katrín.
Herlausir Færeyingar höfðu rænu á að lát hernaðarbrölt stórveldanna afskipta laust. Ísland er ekki stórveldi, þó þið virðist halda það í mikilmennskubrjálæði ykkar. Með koss á kinn sendið þið milljarða af almannafé til spilltustu stjórnvalda í Evrópu sem daðra við nasisma. Efnahagur í Færeyjum hefur sjaldan verið betri, með blómlegum viðskiptum við Rússa. "Business as usual" er öflugasta friðardúfa smáríkja. Því hafa stjórnvöld á Íslandi gleymt.

 

HAMFÖR C:

Opin landamæri, stjórnlaus fjöldi hælisleitenda. Útskipting þjóðar og arfleifðar. Nauðgunarmenning hins "pólitíska íslam" boðin velkomin. Skattgreiðendur látnir borga brúsann upp á tugi milljarða árlega og íslenskar konur og börn taka ofbeldið. Þarf ég að segja eitthvað meira?

 

HAMFÖR D:

Eldgos á Reykjanesi. Aðvaranirnar byrjuðu að hrannast upp fyrir amk. 3 árum síðan. Á sama tíma rænir ríkisstjórn þín innan frá varasjóð vegna Náttúruhamfara til að halda hér ráðstefnu fyrir Evrópu-elítu andskotans, og fleira misgæfulegt. Hækkar svo bara skatta á fasteignir og borgar varnargarða fyrir fyrirtæki sem rífa milljarða út úr rekstri sínum árlega til arðgreiðslna til eigenda sinna.

 

HAMFÖR E:

Kynjafræði djöfulsins, í boði ríkisstjórnar þinnar og með fjárstuðningi hennar. Klámvæðing skólakerfisins, niðurbrot fjölskyldunnar, niðurbrot menningararfleifðarinnar. Aukin vanlíðan og minni námsárangur æsku þessa lands er árangur þinn Kata.

 

HAMFÖR F:

"Loftslagsbreytinga-Ruglið Af Manna Völdum" (LRAMV). Sjötíu milljarðar á 4-5 árum út í loftið af almannafé sem fæstir vita hvar eru notaðir eða í hvað. Nú ætti hverjum manni með sæmilega gagnrýna rökhugsun að vera ljóst að LRAMV er skurðgoðadýrkun og fjármálasvindl glóbalista elítunnar, keyrt áfram af Sameinuðu Þjóðunum og World Economic Forum.
Loftslagsbreytingar eru staðreynd og hafa alltaf verið. En að þær séu af mannavöldum er rugl.

Þjóð sem hefur misst sjónar á kristin gildi, og kristna arfleifð hefur fengið blinda, heyrnarlausa og upp hrokaða ríkisstjórn þína, sem sóar auði þjóðar, andlegum sem veraldlegum.

Jú Katrín þetta er sanngjörn niðurstaða!

Er maðkur í mysunni hjá Múlaþingi?

Austurfrétt. Höfundur: Gunnar Gunnarsson • Skrifað: 27. febrúar 2024.

Sveitarstjórnarfulltrúi Vinstrihreyfingarinnar – græns framboðs í Múlaþingi hyggst leita álits innviðaráðuneytisins eftir að hafa verið úrskurðaður vanhæfur við meðferð máls þar sem félagasamtök, sem hann fer fyrir, sendu inn umsögn um málið.

Ásrún Mjöll Stefánsdóttir, bæjarfulltrúi VG, var úrskurð vanhæf á fundi umhverfis- og framkvæmdaráðs Múlaþings í gær. Til umræðu var deiliskipulag vegna sumarhúsabyggðar á Eiðum.

Ásrún Mjöll er formaður Náttúruverndarsamtaka Austurlands (NAUST) en samtökin skiluðu inn athugasemd við skipulagið. Formaður ráðsins, Jónína Brynjólfsdóttir, bar upp vanhæfið og það var samþykkt með fjórum atkvæðum meirihluta gegn þremur atkvæðum minnihluta. Þeirra á meðal var Ásrún sjálf en samkvæmt reglum geta fulltrúar kosið um eigið hæfi.

Ásrún Mjöll nýtti líka rétt sinn til að gera grein fyrir hvers vegna hún teldi sig ekki vanhæfa og lagði fram bókin. Þar segir hún telja ákvörðunina ólögmæta, að hún brjóti gegn skoðanafrelsi og feli í sér mismunun sem sé brot á stjórnarskránni. Þess vegna muni hún kæra ákvörðunina til innviðaráðuneytisins, sem sér um sveitastjórnarmál.

Ásrún Mjöll lagði einnig til að afgreiðslu deiliskipulagsins yrði frestað þar til niðurstaða ráðuneytisins lægi fyrir. Sú tillaga var felld eftir línum minni- og meirihluta. Ásrún vék þá af fundi og kallaði inn varamann.

 

Minnisblað um hæfi fyrirfram

Umræða um hæfi Ásrúnar sem kjörins fullrúa í ljósi formennsku hennar í NAUST er ekki ný. Í desember urðu miklar deilur á fundi sveitarstjórnar þegar lagt var fram minnisblað frá lögmanni um mögulegt hæfi hennar. Minnihlutinn gagnrýndi þá meðal annars að ráðgjöf var fengin frá utanaðkomandi lögfræðingi sem einnig starfi fyrir Arctic Hydro, sem áformar virkjanir í Múlaþingi. Einnig var deilt á að óskað hefði verið eftir minnisblaðinu án hennar vitundar. Sveitarstjóri sagðist treysta lögfræðingnum enda sinnti hann ýmsum málum fyrir sveitarfélagið.

Í byggðaráði í síðustu viku var á dagskrá mögulegt vanhæfi sveitarstjórnarfulltrúa. Málið var fært í trúnaðarmálabók en málsnúmerið er hið sama og á málinu í desember. Innanhúss lögfræðingur Múlaþings sat þann lið.

 

Vanhæfi vegna Fjarðarheiðarganga

Deilur um hæfi fulltrúa hafa sett svip sinn á störf sveitarstjórnar og ráða í Múlaþingi á kjörtímabilinu. Kveikjan var þegar Þröstur Jónsson, fulltrúi Miðflokksins, var úrskurðaður vanhæfur við umfjöllun um veglínur Fjarðarheiðarganga. Bróðir hans á töluvert land þar undir. Þröstur kærði ákvörðunina til innviðaráðuneytisins sem sagðist ekki gera athugasemdir við afgreiðslu sveitarstjórnar.

Síðasta haust var áheyrnarfulltrúi Miðflokksins í umhverfis- og framkvæmdaráði, Hannes Karl Hilmarsson, einnig úrskurðaður vanhæfur í sama máli þar sem hann hafði sem einstaklingur sent inn athugasemd við málið í skipulagsferli. Í minnisblaði lögmanns til Múlaþings var vísað til fordæma úr úrskurðum sem innviðaráðuneytið hafði skrifað í sambærilegum málum.

 

Þrjú lýstu sig mögulega vanhæf

Í janúar varð nokkur reikistefna í fjölskylduráði þegar lagt var fram erindi frá foreldrum tilvonandi fyrstu bekkjar nemenda á Egilsstöðum þar sem óskað var eftir breytingu á sumarfríi leikskólans Tjarnarskógar. Þrír fulltrúar í ráðinu, Jóhann Hjalti Þorsteinsson og Eyþór Stefánsson af Austurlista og Björg Eyþórsdóttir úr Framsóknarflokki, vöktu athygli á mögulegu vanhæfi sínu. Vanhæfi Jóhanns Hjalta var samþykkt samhljóða og vanhæfi Eyþórs með fjórum atkvæðum gegn þremur sem sátu hjá en vanhæfi Bjargar fellt með fjórum atkvæðum meðan þrír sátu hjá.

Þá voru einnig greidd atkvæði á fundi byggðaráðs í síðustu viku þegar erindi barst um námskeið fyrir leiðsögumenn með hreindýraveiðum. Hildur Þórisdóttir af Austurlista vakti þar athygli á mögulegu vanhæfi Ívars Karls Hafliðasonar. Það var fellt. Tveir fulltrúar meirihlutans voru á móti meðan fulltrúar minnihlutans og Ívar Karl sjálfur sátu hjá.

Hvað varðar deiliskipulagið á Eiðum þá var samþykkt að uppfæra skipulagstillögu í samræmi við minnisblað sem lá fyrir fundinum, þar sem brugðist er við athugasemdum og umsögnum sem borist hafa. Fulltrúar minnihlutans voru á móti þar sem þeir töldu svörin ekki fullnægjandi.

Hættuleg vegferð orkumála

Stundum velti ég því fyrir mér á hvaða vegferð íslensk stjórnvöld eru þegar kemur að orkumálum hér á landi. Hvorki stefna né umræða bendir til þeirrar almennu skynsemi sem þarf að ríkja þegar um svo mikilvæga innviði er að ræða.

Í stjórnarsáttmála núverandi ríkisstjórnar segir að markmiðið sé að Ísland nái kolefnishlutleysi og fullum orkuskiptum eigi síðar en árið 2040 og verði þá óháð jarðefnaeldsneyti fyrst ríkja. Þetta er fallegur draumur. En það er líka allt og sumt. Draumur byggður á fallegri lygi.

Einhversstaðar á leið sinni í gegnum þægindin, lífsgæðakapphlaupið og sjálfgefið, blámarið bringubeinið af minnimáttarkennd gagnvart öðrum þjóðum og þeirri óseðjandi þörf að þurfa alltaf að vera best í öllu á kostnað almennrar skynsemi, hefur ríkisstjórnin fyrir löngu gleymt í hvaða landi við búum.
Ísland er ein virkasta eldfjallaeyja í heiminum með sín ótal misvirku og missofandi eldfjallakerfi sem sum hver eru löngu „komin á tíma“. Þá bætast við önnur náttúruöfl eins og til dæmis veðráttan, sem oft á tíðum er dauðans alvara. Fjarlægð frá öðrum meginlöndum er einnig stórt atriði. Búseta í slíku landi hlýtur því að útheimta stöðugt og vakandi auga þar sem mikilvægt er að samhliða plani A, sé B og jafnvel C.

Í ansi mörg ár núna hefur verið kallað úr hverju horni ríkisstjórnar, „græn orkuskipti“, „græn orka“, „kolefnishlutleysi“ og svo framvegis, sem allt á að helga meðalið á vegi okkar til frelsunar og vinsælda. Og lagningu þess vegar eiga íslenskir skattborgarar möglunarlaust að borga, sama hvað.

Engum manni eða miðli hefur dottið í hug að slá upp hinni raunhæfu mynd sem blasa myndi við ef Ísland yrði algerlega jarðefnaeldsneytislaust. Hvað ætla stjórnvöld að gera ef hér verða enn meiri náttúruhamfarir en nú þegar hafa sýnt sig á Reykjanesskaganum? Hvað ætla menn að gera ef einhverjar af stóru virkjunum á borð við Nesjavallavirkjun, Hellisheiðarvirkjun, Sogið, Búrfellsvirkjun eða Kröflu, til að mynda, dyttu út? Hvar verður þá plan B ef öll eggin eru komin í sömu körfuna? Hvar á þá að stinga öllum bifreiðum, vinnuvélum og öðrum tækjum í samband?

Þá má nefna í þessu samhengi að til að ná yfirlýstum markmiðum um orkuskipti, þarf að tvöfalda núverandi raforkuframleiðslu og rúmlega það. Vinstri vængurinn hefur verið ötull við að koma í veg fyrir nýtingu þess orkugjafa sem náttúran sjálf gefur, hvort sem um ræðir fallvatnsorku eða jarðvarma.
Við erum með forsætisráðherra sem lýsir því opinberlega yfir að hún vilji frekar sjá álveri lokað til að ná markmiðunum heldur en að virkja meira. Það þýðir að hún sé tilbúin að leggja byggðir eins og Austfirðina nánast í eyði til að sækja meiri orku „fyrir heimilin í landinu“.

Hægri vængurinn hamrar járnið á meðan það er heitt og talar fyrir hreinni grænni orku í formi vindmyllugarða víðs vegar um landið sem leysa mun málið. Við höfum umhverfisráðherra sem rær fullum róðri á móts við það markmið að afhenda orkuauðlindir okkar Íslendinga yfir til erlendra fjármálaafla á meðan hann hamrar á því hversu mikilvægt það sé að losna við jarðefnaeldsneyti og berjast fyrir grænni orku. „Allir sem telja sig græna í stjórnmálum annars staðar í heiminum berjast fyrir grænni orku,“ segir hann.

Í þessu samhengi tel ég hafið yfir allan grun að þeir sem hafi yfir að ráða almennri skynsemi séu ekki tilbúnir að skipta út auðlindum þjóðarinnar fyrir gríðarlega hækkun á raforkuverði til heimila landsins, bara svo þeir ríku geti orðið enn ríkari.

Þá standa hinir einu sönnu vinstri grænu sig betur en kamelljón í litaflogi. Þeir segja stórt nei við flestum áformum um vatnsafls- eða jarðvarmavirkjanir sem yrðu í eigu ríkis og þjóðar, en telja hins vegar góða hugmynd að leggja á vindmyllugarðana auðlindagjald í stað þess að berjast gegn þeim. Sjálfbærnin og hagur þjóðar er greinilega ekki svo mikilvægt eftir allt saman þegar á reynir.

Þegar öllu er á botninn hvolft verður að horfast í augu við þá staðreynd að allt tal um jarðefnaeldsneytislaust Ísland er ekki bara óraunhæft, heldur hrein og bein ógn við þjóðaröryggi landsins. Slíkt tal er með öllu óábyrgt og sýnir eingöngu fram á vanhæfi ráðamanna við að tryggja öryggi landsins á sem skynsamlegasta máta. Tími náttúruhamfara er svo sannarlega ekki liðinn eins og menn verða nú áþreifanlega varir við.

Þegar svo kemur að innlendum orkugjöfum er gríðarlega mikilvægt að sú dýrmæta auðlind sem við búum yfir sé alfarið í eigu ríkis og þjóðar hvernig svo sem hennar er aflað. Án undantekninga. Þar undir er stór hluti okkar sjálfstæðis.

Höfundur er Ágústa Ágústsdóttir,varaþingmaður Miðflokksins í Norðausturkjördæmi. 

Skrifað: 16. janúar 2024.